این به فرآیند تولید تبدیل انرژی آبی، سوخت فسیلی (زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی)، انرژی حرارتی، انرژی هستهای، انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی زمین گرمایی، انرژی اقیانوس و غیره به انرژی الکتریکی با استفاده از دستگاههای تولید برق، به نام تولید برق، اشاره دارد. برای تأمین نیازهای بخشهای مختلف اقتصاد ملی و زندگی مردم استفاده میشود. دستگاههای تولید برق بر اساس نوع انرژی به تأسیسات انرژی حرارتی، دستگاههای برق آبی، دستگاههای انرژی هستهای و سایر دستگاههای تولید انرژی طبقهبندی میشوند. نیروگاه حرارتی شامل دیگهای بخار نیروگاه، توربینهای بخار، ژنراتورها (که معمولاً سه موتور اصلی نامیده میشوند) و دستگاههای کمکی آنها است. نیروگاه برق آبی شامل یک مجموعه ژنراتور توربین آبی، یک گاورنر، یک دستگاه هیدرولیک و سایر دستگاههای کمکی است. نیروگاه هستهای شامل یک راکتور هستهای، یک ژنراتور بخار، یک مجموعه ژنراتور توربین بخار و سایر تجهیزات کمکی است. تنظیم انرژی الکتریکی در تولید، انتقال و استفاده آسانتر از سایر منابع انرژی است. بنابراین، یک منبع انرژی ثانویه ایدهآل است. تولید برق در مرکز صنعت برق قرار دارد که مقیاس صنعت برق را تعیین میکند و همچنین بر توسعه انتقال، تبدیل و توزیع در سیستم برق تأثیر میگذارد. تا پایان دهه 1980، اشکال اصلی تولید برق، تولید برق حرارتی، تولید برق آبی و تولید برق هستهای بود و این سه نسل بیش از 99٪ از کل تولید برق را تشکیل میدادند. به دلیل تأثیر منابع زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی و آلودگی محیط زیست، نسبت تولید برق حرارتی در جهان از حدود 70٪ به حدود 64٪ در دهه 1980 کاهش یافت. برق آبی به دلیل منابع آب توسعه یافته صنعتی تقریباً توسعه یافته است. 90٪، بنابراین این نسبت در حدود 20٪ حفظ میشود. نسبت تولید برق هستهای رو به افزایش است و تا پایان سال 1980، از 15٪ فراتر رفته بود. این نشان میدهد که با کمبود سوختهای فسیلی، به انرژی هستهای توجه بیشتری خواهد شد.
زمان ارسال: مارس-02-2021